Ocenianie kształtujące ukazane zostało z punktu widzenia jego efektywności w pracy dydaktycznej nauczyciela religii – jako styl nauczania, oraz z punktu widzenia jego odbiorcy (czyli ucznia) – jako styl uczenia się. Poddano analizie wszystkie elementy, które składają się na całokształt strategii oceniania kształtującego, a więc: cele lekcji, kryteria oceniania, informację zwrotną, ocenianie kształtujące a ocenianie sumujące, rodzice w ocenianiu kształtującym, pytania kluczowe, techniki zadawania pytań, ocenę koleżeńską i samoocenę uczniowską. Przynoszą one efekty zarówno nauczycielowi, jak i uczniowi. Pogłębiają one bowiem satysfakcję i kompetencje zawodowe katechety, jak również wiedzę, postawę i umiejętności uczniów. Ocenianie kształtujące dostosowuje całokształt warsztatu pracy katechety do coraz bardziej wzrastających potrzeb edukacyjnych katechizowanych i ich rodziców. Jest bardzo efektywną i nowatorską strategią dydaktyczną, podnoszącą w znaczący sposób efektywność lekcji religii.
Zasady cytowania