Papież Jan Paweł II podczas piątej pielgrzymki do Polski 2 czerwca 1997 r. odwiedził Legnicę. Tam – na lotnisku położonym niedaleko Legnickiego Pola, gdzie 9 kwietnia 1241 r. rozegrała się bitwa pod Legnicą, w której wojska polskie dowodzone przez księcia Henryka II Pobożnego walczyły z Tatarami – odprawił Mszę św., podczas której wygłosił homilię. Nawiązał w niej m.in. do wydarzenia z 1241 r. I właśnie tej części homilii jest przede wszystkim poświęcony artykuł. Przypomniano w nim także okoliczności, które doprowadziły do wizyty Jana Pawła II w Legnicy oraz jego wypowiedzi na temat bitwy legnickiej i Henryka Pobożnego. W Legnicy papież powiedział, że jest to miejsce historyczne, na którym książę Henryk Pobożny, syn św. Jadwigi, stawił czoło najeźdźcom ze Wschodu – Tatarom, wstrzymując ich groźny pochód ku Zachodowi. Zauważył też, że chociaż bitwa była przegrana, to wielu historyków uznaje ją za jedną z ważniejszych w dziejach Europy. Dodał, że bitwa ta ma wyjątkowe znaczenie z punktu widzenia wiary i rozważał, jakie motywy przeważały w sercu Henryka Pobożnego – chęć obrony ojczystej ziemi i udręczonego ludu czy też wola powstrzymania wojsk mongolskich zagrażających chrześcijaństwu. Doszedł do wniosku, że te motywy były nierozłączne, stwierdzając: „Henryk, oddając życie za powierzony jego władzy lud, równocześnie oddawał je za wiarę Chrystusową. I to był znamienny rys jego pobożności, którą ówczesne pokolenia dostrzegały i zachowały jako przydomek”.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
Zasady cytowania