Teoria partycypacji bytu jest teorią najbardziej ogólną i można ją nazwać teorią
wszystkiego. Z takiego ogólnego punktu widzenia można łączyć bardziej szczegółowe teorie w
aspekcie istnienia. Podstawą tej teorii jest egzystencjalna strona bytu. Prawdziwe rozróżnienie
między istotą a istnieniem zmieniło pierwotną teorię partycypacji Platona w zupełnie nowy, egzystencjalny
sposób, który zmienia nasze spojrzenie na relacje między Bogiem a światem oraz relacje
między filozofią a naukami ścisłymi. Teoria partycypacji w egzystencjalnej interpretacji Akwinaty
nie została rozwinięta po Tomaszu, ale została zinterpretowana w XX wieku przez Louisa B. Geigera
i Cornelio Fabro. Ich podejścia do tomistycznej wersji teorii partycypacji różnią się od siebie.
Podejście Geigera jest bardziej platońskie, a Fabra bardziej zgodne z egzystencjalnym tomizmem.
Otwarte pozostaje jednak pytanie, która interpretacja jest prawdziwie „tomistyczna”.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
Zasady cytowania